ร้านแรกแรก

เราเห็นผู้คนและบริษัทออกจากพื้นที่ที่มีอาชญากรรมสูงมากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งในเมืองใหญ่และแม้ไม่ใหญ่มาก ซึ่งน่าเศร้าที่เป็นการต่อยอดในหัวข้อที่อยู่ในใจของฉัน กล่าวคือ เราทุกคนต้องถามตัวเองว่าทำไมบริษัทใดๆ ถึงเลือกลงทุนในเมืองของเรา คุณคงชอบมันเพราะคุณโตที่นั่น ไปโรงเรียนที่นั่น และอาจถึงกับไปโบสถ์ด้วยซ้ำ แต่ลองมองดูสิ่งต่าง ๆ ที่ไม่มีเลนส์ที่มืดหม่นของความคิดถึง แล้วถามตัวเองว่าคุณจะมาที่เมืองของคุณโดยที่ไม่เคยไปที่นั่นและลงทุนในบ้าน ร้านกาแฟ หรือแม้แต่โรงงาน

กฎ #1

หากชุมชนของคุณไม่ปลอดภัย คุณไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับไซต์อุตสาหกรรม การศึกษา การฝึกอบรม หรือสิ่งอื่นใด ไม่มีใครอยากลงทุนเงินหรือเวลาและความพยายามในการมาที่เมืองของคุณและทำในสิ่งที่คุณ/เราควรทำไปแล้ว สิ่งเดียวที่คุณจะดึงดูดใจในชุมชนที่ไม่ปลอดภัยหรือพื้นที่ที่ไม่ปลอดภัยในชุมชนของคุณอาจเป็นโรงรับจำนำ ร้านขายเหล้า หรือสำนักงานประกันตัว ทำทุกอย่างเพื่อให้ถนน ร้านค้า และโรงเรียนของคุณปลอดภัย ทำงานร่วมกับตำรวจและรัฐบาลในพื้นที่ของคุณ แม้ว่าจะหมายถึงการเพิ่มรายได้ให้กับตำรวจ ไฟไหม้ ฯลฯ ท้ายที่สุด ผู้คนและบริษัทต่าง ๆ ที่หลบหนีจากพื้นที่ที่มีอาชญากรรมสูงซึ่งทำลายเมืองใหญ่ๆ หลายแห่งนั้นไม่ได้โง่เขลา พวกเขากำลังมองหาสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัยกว่าและดีกว่าสำหรับครอบครัวและธุรกิจของพวกเขา และนำเงินมาด้วย ทำให้ชุมชนของคุณเป็นที่ที่ไม่พึงปรารถนาสำหรับอาชญากร

กฎ #2

คุณอาจมองดูอาคารเก่าแก่ที่พังทลายลงมาและหวังว่าใครสักคนจะนำมันกลับคืนสู่ความรุ่งโรจน์ในอดีต แต่ถ้าสิ่งนี้ไม่ได้เกิดขึ้นในช่วง 40 ปีที่ผ่านมาหรือประมาณนั้นก็อาจจะสายเกินไปและสิ่งที่คุณมองว่าแปลกตาก็คือความบาดหมางของคนอื่น ทำความสะอาดเมืองของคุณและกำจัดสิ่งปลูกสร้างที่ควรถูกประณามเมื่อหลายปีก่อน ไม่ใช่เรื่องง่ายเสมอไป มีปัญหาเกี่ยวกับการเป็นเจ้าของที่ซับซ้อนจากที่ดิน การไม่เต็มใจโดยทั่วไปที่จะ "ดึงจุดชนวน" ในการประณามหรืออุปสรรคด้านกฎระเบียบทั้งหมด อย่างไรก็ตาม มันเป็นสิ่งสำคัญที่เมืองของคุณต้องน่าดึงดูด รักษาพื้นที่ว่างตัดหญ้า ตัดแต่งต้นไม้ในที่สาธารณะ และบังคับใช้รหัสอาคารจนกว่าผู้คนจะรักษาทรัพย์สินของตน แน่นอนว่าอาจมีอาคารที่ควรค่าแก่การอนุรักษ์และพยายามทำให้มันเกิดขึ้น พยายามหาสิ่งจูงใจให้ธุรกิจใจกลางเมืองปรับปรุงส่วนหน้าอาคารใหม่ สิ่งสำคัญที่สุดคือผู้คนสนใจสถานที่ที่น่าสนใจ

กฎ #3

เพิ่มเติมที่จะมา...